سپاس گزاری و اهمیت آن

♦ در گذشته نه چندان دور تصور من این بود که زندگی با من سر ناسازگاری دارد. بر این باور بودم که زندگی برای من فقط یک رو دارد. فکر می‌کردم این شانس است که در خانه بعضی‌ها نشسته است و بدشانسی است که در خانه برخی دیگر خیمه زده است.
♦ نمی‌دانستم که جهان چگونه عمل می‌کند و از قوانین زندگی در این جهان به درستی آگاه نبودم.
♦ مثل بسیاری از مردم وقتی می‌خواستم از خداوند تشکر کنم، فقط یک جمله خدایا شکرت بود که در میان آهی بلند پر از حس ناامیدی و یأس از زبانم خارج می‌شد.

♦ تشکری که واقعا ارزش و اهمیتی نمی‌توانست داشته باشد.
می‌دانید چرااا؟
♦چون خودم از ته دل می‌دانستم که رضایتی در دل ندارم و احساس خوبی را تجربه نمی‌کنم. فقط کلماتی بودند که لق لقه زبانم شده بودند و از روی عادت به زبان می‌آوردم.

♦ از زمانی که با قانون جذب آشنا شدم و قوانین هستی را آموختم از رمز و راز سپاسگزاری نیز آگاه شدم. آنجا بود که درک کردم سپاس گفتن و قدردان بودن دروازه‌ای بزرگ رو به معجزه‌های خداوند است.

♦ تازه فهمیدم که آن خدایاشکرت را که در گذشته به زبان جاری می‌کردم، هیچ ارزش و جایگاهی نداشته و من پشت دری بسته خود را قرار داده بودم. مثل اینکه نعمت‌های خداوند پشت در بودند و من در سوی دیگر در ایستاده بودم.
♦ انگار با آن حس نارضایتی و ناامیدی هر روز قفلی بر آن در می‌انداختم و راه را بیش از روز قبل به روی نعمت‌های خداوندی مسدود می‌کردم.

♦ اما از روزی که دانستم سپاس گذاری همان تمرکز بر خوبی‌های زندگی است و قدردان بودن همان انتخاب زیبائی‌ها و لذت‌های زندگی است، آن را پاس داشتم.
پس از آن زندگی‌ام سراسر سپاس شد. هر آنچه را در گذشته میان زندگی‌ام نمی‌دیدم اینک نه فقط با چشم ظاهر بلکه با چشم دل می‌دیدم. هر روزچشمانم بیناتر به نعمت‌ها و احساسم به زندگی بهتر و بیشتر می‌شد.
معجزه‌های زندگی من از آنجا آغاز شد که ذهن من بر داشته‌هایم متمرکز شد. جایی که نگذاشتم افکار منفی و ناخوشایند در وجودم رخنه کنند و اجازه ندادم احساس نارضایتی مثل علف‌های هرز در روح و جانم رشد کنند. آنجا بود که رنگ زندگی‌ام تغییر کرد و معجزه‌ها به زندگی‌ام راه یافتند.

♦قانون همین است. این یک قانون جهانی است. برای همه با هر دین و مسلکی و با هر عقیده و نظری عمل می‌کند.