اهمیت خودشناسی قبل از ازدواج

بدون شناخت از دارائی های ذاتی خود و بدون داشتن حس تعادل روحی و فکری در زندگی، ساختن یک زندگی خانوادگی همراه با آرامش و رشد به آسانی میسر نخواهد شد. خودشناسی و یافتن حقیقت وجودی خویش راه درست زیستن و آرامش داشتن را برایمان هموار می‌سازد. 

چه بسا انسان‌های زیادی هستند که بدون شناختِ شخصیت واقعی خود و عدم آگاهی از افکار و عادات محدودکننده و تضعیف کننده ی وجودیشان به زندگی دیگری وارد می شوند. زن و مردی که هنوز هر کدام با خود به تفاهم و تعادل نرسیده‌اند چگونه می‌توانند یک زندگی مشترک را که هدف مشترکی را دنبال می‌کند؛ تشکیل دهند؟ پیوندهایی که بدون شناخت از خود و دیگری اتفاق می‌افتند غالبا محکوم به شکست می‌شوند.

اگرچه بسیاری طعم تلخ شکست را پیوسته می‌چشند و دم بر نمی‌آورند اما آنچه بسیار قابل توجه و حائز اهمیت است این است که آنان فرصت درک یک زندگی زیبا و سالم را به خود نداده‌اند. آنها به دلیل ترس‌ها و باورهای کهنه و محدود کننده خود را اسیر یک زندگی تکراری می‌کنند که هیچ هدف شایسته‌ای را دنبال نمی‌کند. 

زوج‌هایی که با درک وسیعتری از خود وارد مقوله‌ی ازدواج می‌شوند؛ به دلیل احترام به خود و ارزشی که برای خویش قائل هستند به دنبال شریکی می‌روند که با همراهی همدیگر بتوانند زیبائی‌های بیشتری را در این جهان به ظهور برسانند.

آنان از طریق ازدواج به بلوغی دست می‌یابند که علاوه بر دنبال کردن هدفِ فردی، به یک هدف جمعی نیز می اندیشند. این اجتماع کوچک سالم می‌تواند سرچشمه‌ی بسیاری از اتفاقات زیبا و خلق یک زندگی شگفت انگیز باشد.

در چنین اجتماعاتی هر کدام به دنبال شاد کردن همراه خود و محقق ساختن اهداف گروه است. آنها با گذشتی بی نظیر و احترامی متقابل به یکدیگر فرصت بروز استعدادها‌یشان را می‌دهند. آرزویشان رشد و شکوفا شدن یکدیگر است و به دنبال خلق شادی‌های بیشتر و گسترده کردن صفات زیبای انسانی هستند.

ازدواج‌هایی که با بینش صورت می‌گیرند برای فرار از مشکلات قبلی خود نیست. در یک ازدواج سالم هیچکدام از دو طرف، دیگری را فدای کمبودهای درونی خویش نمی‌کند؛ بلکه هر کدام به خود فرصت می‌دهند تا در این زندگی به تجربه‌ی یکی شدن برسند و قدم در جهت رشد و تکمیل همدیگر بگذارند.